* Zwolle 12 augustus 1905 - † Amsterdam 19 december 1987
Joan Remmelts werd in Zwolle geboren als zoon van een procuratiehouder. De wens om acteur te worden was al vroeg aanwezig, maar werd niet gesteund door zijn ouders. Uiteindelijk besloot hij in Amsterdam naar de Toneelschool te gaan en behaalde daar in 1929 zijn diploma. Hij maakte vervolgens zijn debuut in 'n Jongen of 'n meisje bij het gezelschap van Rika Hopper. Dit gezelschap verruilde hij voor het Rotterdamsch-Hofstad Tooneel onder leiding van Cor van der Lugt Melsert.
In 1931 nam zijn carrière een andere wending toen hij zich aansloot bij het Centraal Toneel. Samen met Mary Dresselhuys, waar hij later mee trouwde, Cees Laseur en Rie Gilhuys behoorde hij voor een periode van veertien jaar tot de vaste kern van dit gezelschap. Ze hadden een groot repertoire met veel nieuwe stukken uit het buitenland zoals Dood van een handelsreiziger. De rollen leken op het lijf van de vier acteurs te zijn geschreven en ze bonden in korte tijd een groot en vast publiek aan zich. Dresselhuys omschreef Remmelts in deze periode als iemand die op de première nooit klaar was, maar pas na tien voorstellingen op zijn best was.
* Alphen a/d Rijn 26 april 1900 - † Roden 14 december 1992
HOMO RES SACRA HOMINI
Een oude saksische boerderij uit 1699, door toedoen van Prakke gerestaureerd en voorzien van de naam Prakkehof in het Drentse Meppen, middelpunt van Drents cultureel leven toen hij het met zijn vrouw bewoonde, én een toegangsweg naar een nieuwe wijk in Assen met de naam van het oude buurtschap Kloosterveen, die zijn naam draagt: Prof. Prakkeweg. Het zijn een paar van de vele herinneringen aan de man, aan wie Drenthe zeer veel dank verschuldigd is: Hendericus Johannes Prakke.
* Noordwijk 26 februari 1910 - † Londen 12 januari 1932
Op de lagere school gaf Daniël er al blijk van niet alleen over een goed verstand te beschikken, maar ook over een buitengewoon geheugen. Reeds op 12 jarige leeftijd zat hij in de tweede klas van de HBS waar hij met het schaakspel kennis maakte. Nog geen twee jaar later won hij in zijn woonplaats Noordwijk de eerste prijs in een schaakwedstrijd. Omdat hij in zijn directe omgeving geen schakers kon vinden die hem enige tegenstand konden bieden meldde hij zich aan bij LSG (Leidsch Schaak Genootschap) Zoals bij veel schaakclubs in die tijd was het lidmaatschap voorbehouden aan oudere, reeds maatschappelijk geslaagden.
* Harlingen 9 november 1899 – † Baarn 4 mei 1971
Klaas Norel werd geboren aan het eind van de 19e eeuw in het Friese Harlingen. Zijn vader overleed in 1913, waarna de jonge Klaas gedwongen was om de ULO te verlaten en een baan kreeg als kantoorbediende om het gezin financieel te ondersteunen. In die tijd schreef Klaas zijn eerste journalistieke stukjes. Hij bleef kantoorbediende tot hij zijn militaire dienst moest vervullen. Na afloop daarvan, in 1920, werd hij journalist bij De Vrije Westfries in Enkhuizen. Later werd hij medewerker bij het protestants-christelijke De Standaard.
Zijn eerste korte verhalen publiceerde Norel in het christelijke weekblad De Spiegel in 1933. Maar zijn debuut als romanschrijver liet niet lang op zich wachten: in 1935 verscheen Land in Zicht, een jongensroman over de drooglegging van de Zuiderzee. Het boek is waarschijnlijk aangeslagen, want de eerstvolgende boeken van Norel handelden ook over de drooglegging.
In juni 1940 werd Klaas Norel door de Duitse bezetter gevangen gezet vanwege anti-Duitse karakter van zijn schrijven. Na zijn vrijlating werd hij medewerker van het illegale blad Trouw, waar hij tot mei 1946 bleef werken, na de oorlog als chef-binnenland. Daarna liet Norel zijn journalistieke aspiraties varen en koos voor het schrijverschap. Hij schreef met name spannende jongensboeken met als hoofdthema's de Tweede Wereldoorlog en het historische leven op zee.
Norel schreef niet vanachter zijn bureau. Hij deed veel onderzoek en reisde over de wereld. Grote voorliefde had hij daarbij voor het water, wat blijkt uit zijn talloze boeken waarbij het water een grote rol speelt. Niet alleen voer Norel mee op botters en loggers om kennis te verzamelen, maar ook was hij regelmatig te gast op onderzeeërs, mijnenvegers en fregatten van de Koninklijke Marine.
Misschien wel zijn bekendste werk is de trilogie Engelandvaarders uit 1946, een avonturenroman met protestants-christelijke en vaderlandslievende motieven over de Tweede Wereldoorlog. Menig jongen zal in de na-oorlogse jaren zijn opgegroeid met deze spannende verhalen.
Norel kwam op 4 mei 1971 om het leven bij een auto-ongeluk. Hij werd 71 jaar en liet een oeuvre van 130 boeken na.
Klaas Norel ligt begraven op begraafplaats Zorgvlied in Amsterdam. (2001-2010)
Internet