Skip to main content

Grafpoëzie


Geschreven: 27 oktober 2024
Aangepast: 04 november 2024
Auteur: Marten Mulder
Categorie: Als bloemen bij het graf

Gepke Elzinga-De Vries 

* 11-08-1879 – †28-04-1946

O STERVELING STA STIL
EN LUISTERT NAAR MIJN WOORDEN
VAN HAAR DIE TOT U SPREEKT
EN WEDEROM IS GEBOREN
HET EVANGELIE NAM IK AAN
GESTUURD VAN OVERZEE
HIJ WAS EEN DIENSTKNECHT
                            VAN ONZEN GOD
HIJ BRACHT DE WAARHEID MEE
IK VERSTOND DE WAARHEID
                            DIE HIJ BRACHT
IK MAAKTE EEN VERBOND MET GOD
IK LEEFDE HET EVANGELIE HIER
IK HAD LIEF STEEDS ZIJN GEBOD

Een bijzonder gedicht op het grafmonument voor Gepke Elzinga-De Vries. Het roept vragen op. Het graf van Gepke bevindt zich op het kerkhof van de voormalige hervormde kerk, nu in gebruik als aula, in het dorp Boelenslaan. Tot het midden van de negentiende eeuw was het een nederzetting op de “Feansterheide” van verspreid staande spitketen (heidehutten), bewoond door arme arbeiders.


Geschreven: 15 september 2024
Aangepast: 15 september 2024
Auteur: Marten Mulder
Categorie: Als bloemen bij het graf

Hendrikje Brouwer
geb. 28 september 1900 – overl. 29 juni 1914

Zij moest in ’t bloeien van
haar leven,
Naar ’s Heeren wil, den
doodsnik geven.
Geen wereld kon, bij
’t smartlijkst lijden,
Haar van ’t geweld des
doods bevrijden.


Geschreven: 08 juni 2024
Aangepast: 08 juni 2024
Auteur: Marten Mulder
Categorie: Als bloemen bij het graf

Aaltien Houwing-Seubring

* 25 oktober 1818 - † 24 maart 1858

 

’T AANDOENLIJK UUR WAARIN IK
ZAG HET SCHEIDEN VAN MIJN ECHT,
DIE TROOST VOOR MIJ EN VAN HAAR
KROOST IS ONS OP AARD ONTZEGT.
HAAR GOEDE GEEST, DIE DAAR VOOR
PLEIT, IS HEDEN UITGEBLUST.
’T LIJK LIGT NU ONDER DEZE ZERK
IN ’T SOMBRE GRAF EN RUST,
TOTDAT DE GROOTE GOD
HAAR WEER OPWEKKEN ZAL
EN DAT DOOR ZIJNEN WENK
DOOR ’T LAATST BAZUINGESCHAL.


Geschreven: 12 april 2024
Aangepast: 13 april 2024
Auteur: Marten Mulder
Categorie: Als bloemen bij het graf

Jan Smilda 

* 3 november 1923 – † 16-10-1944

 

Het blijft indrukwekkend, stil te staan bij een grafmonument dat herinnert aan de Tweede Wereldoorlog. Het raakt je, dat er een einde kwam aan een jong leven ten gevolge van de machtshonger van mensen, voor wie een mensenleven niet telde en die in hun weerzinwekkende gedachten en daden grote groepen mensen achter zich wisten te krijgen. Het is helaas van alle tijden.

Zeker, de Psalmdichter weet hoe het is:

De sterveling - zijn dagen zijn als het gras,
als een bloem op het veld, zo bloeit hij.
Wanneer de wind er over is gegaan, is hij niet meer
en zijn plaats kent hem niet meer.  Psalm 103: 15,16