Hendrikje Brouwer
geb. 28 september 1900 – overl. 29 juni 1914
Zij moest in ’t bloeien van
haar leven,
Naar ’s Heeren wil, den
doodsnik geven.
Geen wereld kon, bij
’t smartlijkst lijden,
Haar van ’t geweld des
doods bevrijden.
Op 13-jarige leeftijd overleed Hendrikje. Met recht kun je dan spreken over 'in ’t bloeien van haar leven'. Welke de ziekte was waaraan zij overleed, is niet bekend; dat het een smartelijk lijden moet zijn geweest, lezen we in het grafdicht. Niets ter wereld was er dat haar dood heeft kunnen voorkomen. Mogen we uit het grafdicht opmaken, dat alles wat toen mogelijk was geprobeerd is? In geloof hebben de ouders, Derk Brouwer en Anje Bakker, dit verlies aanvaard, al zullen wij in onze tijd, óók als gelovige mensen, met enige reserve, de uitspraak: naar ’s Heren wil, beoordelen.
De stèle bevindt zich op het kerkhof van Garsthuizen, waar alleen de onderste steenlagen de contouren van het kerkgebouw nog aangeven. Een tegelpad wijst in de richting van de toegangsdeur onder de toren, waarvan de spits al eerder verdween dan het gebouw zelf. Pogingen het gebouw te redden van de ondergang, te restaureren en het een andere bestemming te geven, liepen op niets uit, mede omdat het financieel niet rond te krijgen was. De kerk dateerde van 1871 en raakte in de loop van de tijd sterk in verval. Het was ook al onttrokken aan de wekelijkse eredienst. Het werd indertijd gebouwd ter vervanging van een middeleeuwse kerk.
Wat behouden bleef waren de grafkelders onder het koorgedeelte van de kerk. Nu afgedekt met golfplaten, om te voorkomen dat de rijk bewerkte zerken, van met name de leden van het geslacht Tjarda van Starkenborgh, te zeer zouden komen te lijden van weer en wind. De zerken waren al eerder beschermd als rijksmonument. Het geslacht Tjarda van Starkenborgh bewoonde de, eveneens door sloop, niet meer bestaande borg Dijkum nabij Garsthuizen. Leden van dit geslacht namen in 1566 deel aan de beeldenstorm in de oude middeleeuwse kerk van Garsthuizen bij de overgang naar de Reformatie.
Met Ludolf Tjarda van Starkenborgh, geboren in 1556 op Dijkum, en zijn echtgenote Hiddeke van Onsta, die zich vestigden op de borg Verhildersum te Leens, werd déze borg het stamslot van de familie Tjarda van Starkenborgh Stachouwer. Het praedicaat Jonkheer, Jonkvrouw werd verkregen bij de benoeming in het ridderschap van Groningen in 1814. De laatste mannelijk telg was Jhr Mr. Dr. A.W.L. Tjarda van Starkenborgh Stachouwer, de laatste Gouverneur-Generaal van Nederlands-Indië.