De klokkenstoel in Middelie is nog niet eens zo oud, hij werd gebouwd in 1979. De klok zelf daarentegen is al honderden jaren oud. Tot 1823 was het kleine Middelie een tweebeukige gotische kerk rijk. In dat jaar werd de kerk gesloopt en vervangen door een zaalkerk. Pas later werd een toren bij de kerk gebouwd. Maar ook deze kerk bleef niet staan voor de eeuwigheid. In de jaren '60 van de vorige eeuw bleek het gebouw in zo'n slechte staat dat sloop noodzakelijk was. De klok bleef echter bewaard. En dat laatste is zeker niet vanzelfsprekend.
Als vele klokken werd de klok van Middelie in de oorlogsjaren door de Duitse bezetter geroofd, maar wonderwel keerde de klok naar de oorlogsjaren terug. De 600 kilo zware klok is in 1670 gegoten door Pieter Hemony in Amsterdam. Op de tekst een latijnse tekst. In vertaling luidt deze: Zolang de klok klinkt, verdeel ik de tijd gelijkelijk. Petrus Hemony maakte mij te Amsterdam in het jaar des Heren 1670.
Wederom een van rijkswege beschermd hekwerk en wel dat van de bijzondere begraafplaats van Oost-Knollendam. De begraafplaats dateert uit 1874, net als het toegangshek zelf. Heel apart zijn de flankerende gemetselde bergruimten uit 1930.
In Nederland zijn in de Tweede Wereldoorlog in totaal 600 Franse militairen gesneuveld, waarvan 204 niet geïdentificeerd konden worden. Op het Franse ereveld in Kapelle liggen 229 Franse soldaten begraven, die voor een deel in de meidagen van 1940 zijn omgekomen. De meeste van hen werden reeds op 17 mei 1940 ter aarde besteld.
Ook liggen in Kapelle 19 Marokkaanse soldaten begraven. De meeste van hen kwamen om in de zee. Enkelen kwamen later in de oorlog op Nederlands grondgebied om het leven. De graven van de Noord-Afrikaanse militairen zijn herkenbaar door het gebruik van een halve maan als symbool.
De Franse begraafplaats is op 16 mei 1950 geopend door de Nederlandse minister van Oorlog. Diezelfde dag is ook de zuil met namenwand op het Franse ereveld onthuld.
Op de kaart is ook een zuil zichtbaar met de Gallische haan, het nationale symbool van Frankrijk. Tegenwoordig staat deze zuil bij de ingang van het ereveld.
Uitbreidingen kunnen funest zijn voor toegangshekken. Nieuwe hekken, vaak functioneel en zonder verwijzing naar de functie, komen in de plaats voor hekwerken van formaat. Zo is dat ook gegaan met het oude toegangshek van de gemeentelijke begraafplaats in Middelburg.