Uitbreidingen kunnen funest zijn voor toegangshekken. Nieuwe hekken, vaak functioneel en zonder verwijzing naar de functie, komen in de plaats voor hekwerken van formaat. Zo is dat ook gegaan met het oude toegangshek van de gemeentelijke begraafplaats in Middelburg.
De begraafplaats werd in 1830 in gebruik genomen en is daarna verschillende malen uitgebreid. Bij de eerste uitbreiding van 1882 is niet lang daarna een fors toegangshek geplaatst. Het hek verwijst niet zozeer naar de begraafplaats als wel naar de stad Middelburg. Het hek bestaat uit twee forse gietijzeren kolommen met daartussen een dubbel smeedijzeren poort en aan weerszijden zijhekken. De hoge kolommen worden bekroond door torens die verwijzen naar het stadswapen van Middelburg waarop een kasteeltoren staat. De militaire uitstraling van het hek wordt versterkt doordat de spijlen bekroond worden met speerpunten en enkele stijlen in de zijhekken bekroond zijn met hellebaarden. De poortdelen en zijhekken kennen van onder naar boven een identieke opbouw met dwarsverbindingen ter versteviging van het hek. Onderin is nog eens een kruisvorm aangebracht met een gietijzeren rozet in het centrum. De spijlen zijn zeer dicht op één geplaatst in het hek maar lopen niet alle door tot bovenaan. Die spijlen die geheel doorlopen worden beëindigd met een speerpunt, de andere niet.
Voor de kolommen is een natuurstenen schamppaal geplaatst om te voorkomen dat inrijdende koetsen het hekwerk zouden beschadigen, iets wat in de negentiende eeuw niet ongebruikelijk was.
Jammer genoeg is het toegangshek niet meer als zodanig in gebruik. Vanaf de weg gezien ligt voor het hek alleen nog gras en erachter ligt weliswaar nog grind en wordt het pad onderhouden alsof het hek nog open is, maar… voor niemand dus.
