Sneeuwklokje

De sneeuwklokjes (Galanthus nivalis) zijn al lang symbool van hoop, zuiverheid en onschuld. Het is een van de eerste bloemen die door de sneeuw heen groeien, en ze worden beschouwd als een van de eerste tekenen dat de winter voorbij is en de lente is begonnen. De Grieken hebben sneeuwklokjes in de Griekse mythologie geassocieerd met de godin van de lente, Persephone, die deze bloemen terugbrengt wanneer ze vanuit Hades en de onderwereld naar de aarde terugbrengt.

In de christelijke symboliek worden sneeuwklokjes geassocieerd met het katholieke feest van Maria-Lichtmis op 2 februari. Deze feestdag is gewijd aan de 40 dagen na Kerstmis, toen Jezus als eerstgeboren zoon in de tempel aan God werd gepresenteerd (Lucas 2:22-40).

Als funerair symbool wordt het soms aangetroffen in graftrommels, maar met name op grafmonumenten voor kinderen. De witte kleur van de bloemen symboliseert onschuld, terwijl de hangende bloem een verwijzing is naar het verlies. Tegelijkertijd kan de bloem gezien worden als een symbool van hoop, een nieuw leven na de dood in de christelijke traditie.