Symboliek

Symbool van licht, dat de goddelijke harmonie weerspiegelt. Symbool van Christus als het licht van de wereld (Johannes 8:12)

De (waterschenkende) kan en schaal van de Leviet, de tempeldienaar, die deze hanteert bij de rituele handwassing van een Cohen, priester, voorafgaand aan de Kohaniem-zegenspreuk.

Het Keltisch of Iers Kruis is een samenvoeging van het Zonnewiel; een kruis met vier gelijke armen, en het Levenswiel. Het is tevens een versmelting met het vrouwelijke (cirkel) en het mannelijke (kruis). Het symbool zou zijn oorsprong hebben in India waar het symbool staat voor seksuele energie tussen man en vrouw.

De Keter Tora (de kroon van de Tora), symbool van een rabbijn.

Het gebruik hiervan is terug te voeren tot de Eerste Wereldoorlog, waar de bloedrode klaprozen groeiden op de gebombardeerde slagvelden en de eindeloze hoeveelheid vers gedolven graven. In de Gemenebestlanden worden de klaprozen (poppies in het Engels) gedragen in de periode voor 11 november, Remembrance Day.

Symbool van de Heilige Drie-eenheid: de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Doordat klaver vroeger werd gebruikt als grafbeplanting - wellicht een verwijzing naar het nieuwe leven na de opstanding - kon het klaverblad ook symbool van afscheid worden, vaak in combinatie met rozen (symbool van liefde) en viooltjes (met de violette boetekleur).

Al in de oudheid was de klimop als groenblijvende plant het zinnebeeld van het eeuwige leven. Maar ook van trouw, gehechtheid, vaderlandsliefde en volharding van het verlangen. Dit doordat de plant zicht strak en stevig hecht aan een muur, boom of grafmonument.

Met koren wordt over het algemeen het graan bedoeld dat voor voedsel wordt verbouwd, meestal tarwe, rogge of gerst. Met de halm van het graan wordt de korenaar, met de bloeiwijze aren, aangeduid.
Al in een ver verleden was koren een symbool van de hoop op een leven na de dood.

Symbool van de koninklijke waardigheid van Christus. De palmtakken zijn een verwijzing naar de intocht in Jeruzalem

Voordat het kruis een christelijk symbool werd, was het al een universeel teken van verzoening, de synthese tussen hemel en aarde en de vier windrichtingen. Als christelijk symbool wordt het in verschillende vormen aangetroffen.