Leeuw

In de middeleeuwen was de leeuw een symbool van de Opstanding, omdat volgens de bestiaria (middeleeuwse beschrijvingen van dieren, gebaseerd op geschriften uit de oudheid) de welpen na hun geboorte drie dagen dood lagen, totdat hun vader hen tot leven bracht door ze in het gezicht te ademen.

De gevleugelde leeuw, een apocalyptisch dier, symboliseert de evangelist Marcus. "En rondom de troon waren vier dieren, bezaaid met ogen voor en achter. En het eerste dier geleek op een leeuw en het tweede op een jonge stier, en het derde dier had het gelaat als van een mens en het vierde dier geleek op een adelaar in zijn vlucht." (Apocalyps 4,6-7). In de Europese heraldiek is de leeuw het wapendier dat naast de adelaar het meest voorkomt. Omdat de leeuw als 'koning der dieren' krijgshaftigheid en macht belichaamt, werd hij in de middeleeuwen dikwijls in wapens opgenomen. Bij middeleeuwse grafmonumenten is de leeuw vaak te zien aan de voeten van de ridder, die op zijn rug liggend is afgebeeld.