Het is heel moeilijk om me te beperken tot slechts één funeraire plek, want het zijn er vele waar ik erg van onder de indruk ben en die we, mijn man en ik, hebben gezien in de vele bezoeken die we aan begraafplaatsen hebben gebracht. Ik probeer hiervan met een summiere greep uit veel foto’s iets te laten zien om dat je toch regelmatig komt op plekken die je raken.
Op het eenvoudige kerkhofje bij de kerk in Herbaijum ligt Jopie Huisman begraven. Hij wordt geëerd met een geweldig museum in Workum, een museum waar jaarlijks heel veel mensen komen om het werk te bewonderen dat hij heeft nagelaten. Toen we zijn graf bezochten kwamen we tot de teleurstellende conclusie dat zijn werk nog wel gewaardeerd wordt, maar kennelijk zijn laatste rustplaats niet. Zoiets raakt je ook en dat doet pijn.
Op de begraafplaats Driehuis Westerveld bij Velsen vind je ook prachtige monumenten, van heel erg rijk tot heel eenvoudig. Op deze begraafplaats vind je ook het monumentale, maar lege graf van Pim Fortuyn, geboren in Velsen, die hier een tijdelijke rustplaats vond, voor hij in zijn geliefde Provesano di San Giorgio della Richinvelda in Italië werd herbegraven. Ook is op deze begraafplaats het graf te vinden van Boudewijn Büch, een schrijver en dichter die veel voor met name mijn man betekent. Hij houdt van zijn boeken en gedichten en is vooral erg geïnspireerd geraakt door de passie van Boudewijn voor de dodo. In ons huis niet te missen. Ook Boudewijn Büch heeft er een mooi grafmonument dat nog vaak wordt bezocht door veel van zijn bewonderaars.
Grafmonument Boudewijn Büch
Op deze begraafplaats vind je ook een monument dat veel zegt over de liefde in je leven. Hoe moeilijk het ook is om geliefden te moeten verliezen, “liefde is sterker dan de dood”. Ik kan zo nog heel veel blaadjes voltikken met verhalen over funeraire plekken die mij raken, maar ik denk niet dat dit de bedoeling is van deze rubriek dus met dit voorbeeld rond ik maar af.
Grafmonument overgrootouders op begraafplaats De Zandberg
Uiteindelijk kom ik dan toch uit bij mijn toekomstige laatste rustplaats, hopelijk duurt het nog heel erg lang, op de Oude Algemene Begraafplaats “De Zandberg” van Kampen in IJsselmuiden. Een begraafplaats waarop ik samen met een amateurhistoricus, veel graven heb geïnventariseerd. Deze begraafplaats met een prachtig toegangshek is in de negentiende eeuw voor de Kampenaren aangelegd in de buurgemeente IJsselmuiden aan de andere zijde van de IJssel. Mijn familie, onder andere mijn ouders en grootouders liggen er begraven. Via mijn vader heb ik destijds de rechten op het graf van mijn overgrootouders, van vaders zijde, verworven. Een mooi en vertrouwd plekje onder een krentenboom die in het voorjaar mooi bloeit. Dat monument bestaat uit een hardstenen stèle met een liggende plaat, bedekt met marmersplit dat bijeen gehouden wordt door banden met daarop zes paaltjes. Later zullen mijn voorouders dus een plaatsje opschuiven om ruimte te maken voor mijn man en mij.
Annie van 't Zand zet zich in voor cultureel erfgoed en is secretaris van St. Stadsherstel Kampen.
[Red. In een eerdere versie van deze bijdrage had de indruk kunnen ontstaan dat er sprake is van een relatie tussen het museum en het grafmonument. Dat is niet het geval. De tekst is hierop aangepast.]
