* Würzburg (Dld) 9 juni 1884 - † Bussum 11 mei 1978
Johannes Pieter Jacobus Helmich Clinge Doorenbos, roepnaam Hens, maar iedereen noemde hem Clinge, hield wel van een grap. Toen hij in De Telegraaf moest lezen dat hij op 15 februari 1978 was overleden reageerde hij, geheel in zijn stijl, met het volgende rijm:
Tóch ben ik gezond gebleven
En lééf voor zover ik weet.
'k Ben van achttien vier en tachtig,
Dus betrekkelijk niet oud.
Elke middag tegen zessen
Vraag ik: staat de Bokma koud?
Dramatisch genoeg overleed hij slechts enkele maanden later werkelijk.
Zijn welgestelde ouders, vader was arts en moeder kwam uit een rijke familie van Twentse textielfabrikanten, waren onthutst toen zij vernamen dat hun zoon werkzaam was in een revue en niet had geschroomd in een operette te dansen. Dat was in de familie "not done". Hij had een talent om over alles en iedereen te kunnen rijmen. Zowel de uitgaande rekeningen van de fabriek van zijn oom als een handleiding bestemd voor het personeel van diezelfde fabriek ontsnapten niet aan zijn rijmlust.
In 1914 huwde hij met Wobbina C.W.A. de Blécourt. Samen traden zij op met een liedjesprogramma met conferences waarvoor Clinge de teksten en Wobbina de muziek schreef. Wobbina begeleidde Clinge op de piano. In de Eerste Wereldoorlog traden zij op voor militairen. Later brachten zij hun amusement voor het voetlicht bij verenigingen en verzorgden radio-uitzendingen. Slechts de dood van Wobbina in 1971 kon een einde aan hun gezamenlijke optredens maken.
Vaste medewerker van De Telegraaf werd Clinge Doorenbos in 1921. Gedurende meer dan vijftig jaar verzorgde hij een dagelijks gedichtje over een actuele gebeurtenis. Over zijn aanstelling gaat de anecdote dat hij niet veel belangstelling had om bij De Telegraaf te komen werken. Men drong echter sterk aan en gaf hem een perskaart voor een voetbalwedstrijd van het Nederlands elftal. Schrijf maar een verslag. De dag na de wedstrijd leverde hij een berijmd verslag in; men was enthousiast. Hij bekende echter de wedstrijd nooit gezien te hebben maar drie berijmde verslagen te hebben gemaakt, één voor het geval Holland zou winnen, één in geval van een gelijkspel en één dat verslag deed van een verloren wedstrijd. Zijn rijmlust ging zo ver dat hij zelfs interviews met bekende Nederlanders zoals de clown Buziau, de dirigent Willem Mengelberg en de zangeres Jo Vincent, in dichtvorm afleverde.
Clinge's activiteiten kenden geen grenzen. Samen met z'n vrouw trok hij door het land met hun liedjesprogramma, hij schreef operettes en kinderboeken, maakte liedjes voor bekende Nederlandse artiesten als Louis Davids, Fien de la Mar en Jean-Louis Pisuisse, schreef gelegenheidsgedichten en reclameteksten, maakte berijmde teksten onder foto's en onder tekeningen van Jo Spier. Samen met tekenaar Louis Raemaekers verzorgde hij een groot aantal jaren een dagelijkse kinderstrip waarvan de bekendste Flippie Flink was. Voor Persil maakte Clinge Doorenbos de eerste Nederlandse, sprekende reclamefilm en hij had daarnaast nog tijd voor radio-optredens en het maken van grammofoonplaten. Het is dan ook niet vreemd dat hij rond 1920 jarenlang tot een van de vijf "populairste Nederlanders" werd uitgeroepen. Zijn naam was in heel Nederland bekend en gevestigd. In 1946 boekstaafde hij zijn herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog in Daar wordt gebeld en in 1948 verscheen de autobiografie Zingend door het leven. Tot zijn dood bleef hij bezig met het schrijven van zijn rijmen.
Hij overleed op 11 mei 1978 aan ouderdomsverschijnselen in het verzorgingstehuis De Schutse in Bussum. De crematie vond op 16 mei 1978 plaats in crematorium Daelwijck in Utrecht waarna op 23 juni 1978 zijn urn in het familiegraf (3-B-16) op de Oude Algemene Begraafplaats aan de Amersfoortsestraatweg in Naarden werd bijgezet.
Header: Clinge Doorenbos 80 jaar receptie in raadshuis te Naarden. V.l.n.r. mevrouw Clinge Doorenbos , de heer E. A. Schüttenhelm en J. Clinge Doorenbos. [Gelderen, Hugo van / Anefo, Nationaal Archief, CC0]
Literatuur
- Hans Heesen, Harry Jansen: J.P.J.H. Clinge Doorenbos, symbool van lammeradigheid - Pen in Ruste (Baarn, 2001)
- Hans Heesen, Harry Jansen, Ed Schilders: Waar ligt Poot? (1997)