{seog:disable}Vanaf juni 1940 waren geüniformeerde leden van de NSB, waaronder veel leden van de WA (Weerbaarheidsafdeling), vrijwel dagelijks betrokken bij ongeregeldheden die ontstonden tijdens of na afloop van marsen en demonstraties. Soms was alleen al het verschijnen van de zwartgeüniformeerde WA-leden genoeg om een vechtpartij te doen ontstaan.
Na de executies van Max Blokzijl en Anton Mussert werden beide mannen begraven in een massagraf op de Algemene begraafplaats aan de Kerkhoflaan in Den Haag. Eerder al waren Meinoud Rost van Tonningen en Robert van Genechten in hetzelfde massagraf begraven. Rost van Tonningen pleegde zelfmoord in de strafgevangenis, nog voor het tot een proces was gekomen. Hij stierf op 6 juni 1945. Robert van Genechten werd na een proces ter dood veroordeeld, maar pleegde zelfmoord. Dat deed hij op 13 december 1945, de dag nadat hij had gehoord dat Mussert ter dood was veroordeeld. Robert van Genechten zou in 1958 herbegraven worden in Utrecht. De beenderen van Anton Mussert zouden eindigen in een knekelput, tenminste volgens de officiële lezing. Wat gebeurde er met de resten van Max Blokzijl?
Anton Mussert, voorheen een begenadigd ingenieur, was van 1931 tot 1945 de leider van de Nationaal Socialistische Beweging, de NSB. Deze organisatie had hij in 1931 samen met Cornelis van Geelkerken opgericht. Aanvankelijk was de NSB eerder een algemeen-fascistische dan een nationaal-socialistische organisatie. Na 1936 radicaliseerde Mussert met zijn NSB door de nazi-invloeden die hij onderging.
* Amsterdam 7 juli 1918 - † Noorddijk 7 september 1944
Esmée Adrienne van Eeghen werd in een harmonisch, welgesteld gezin geboren. Haar vader, Reginald (Reggie) van Eeghen, directeur van de Amstel-brouwerij, vernoemde haar naar zijn broer Esme Charles, die in de eerste wereldoorlog was gesneuveld. Haar moeder, jonkvrouw Minette (Miesje) Adrienne van Lennep hertrouwde na haar scheiding van Van Eeghen met baron mr. Alphert (Alph) Schimmelpenninck van der Oye, burgemeester van Maarn en Doorn. Esmée had nog een twee jaar jongere broer David Hendrik (Dave), die enkele dagen voor de Britse bevrijding van Bergen Belsen, aangenomen wordt rond 15 april 1945, overleed. In 1931 werd haar halfbroer Sander geboren. Ze kreeg een goede opvoeding, in hoofdzaak door een gouvernante die haar verschillende talen leerde en maakte met haar stiefvader, die door een functie bij het Olympisch Comité vele plaatsen bezocht, regelmatig buitenlandse reizen. Ze groeide op tot een ontwikkelde, intelligente vrouw, die zich goed kleedde en er altijd verzorgd en opgemaakt uitzag. Later werd zij wel getypeerd als nymfomaan.