* 's-Heerenbroek 2 mei 1924 - † Paterswolde 18 juli 1992
Jan Pelleboer was de eerste Nederlandse weerkundige die de weersverwachting als 'entertainment' bracht. Hij populariseerde en verklaarde het weer zodanig dat hij lezers en luisteraars wist te boeien. Hierdoor werd het weer een belangrijk onderdeel van de dagelijkse nieuwsvoorziening.
* Ferwerd 17 april 1857 - † Groningen 18 februari 1930
Filosoof en psycholoog Prof. Dr. G. Heymans was van 1890 - 1927 hoogleraar te Groningen. Als grondlegger van de wetenschappelijke beoefening van de psychologie, verwierf hij bekendheid met zijn typen- of temperamentenleer. Hij richtte het eerste psychologisch laboratorium in Nederland in. De grote zaal in het Academiegebouw van de Universiteit van Groningen werd naar hem vernoemd.
Heymans ligt begraven op de Noorderbegraafplaats te Groningen.
* Rotterdam, 3 december 1864 - † Zandvoort, 22 november 1924
Herman Heijermans wordt vooral herinnerd als toneelschrijver. Meest bekende werk is ongetwijfeld 'Op hoop van zegen'. Hij was de oprichter van het socialistische tijdschrift De Jonge Gids en was vijf jaar redacteur van deze uitgave. Van 1907 tot 1912 werkte hij in Berlijn als journalist. Terug in Nederland richtte Herman Heijermans de NV Toneelvereniging op. Na de scheiding met Marie Sophie Peers huwde hij in 1918 met de actrice Annie Jurgens. Heijermans gebruikte vele pseudoniemen. De roman "Kamertjeszonde" (1899), waarin de vrije liefde centraal staat, verscheen onder het pseudoniem Koos Hobbema. Voor De Telegraaf en later het Algemeen Handelsblad schreef hij honderden amusante schetsen onder de naam Samuel Falkland.
De SDAP droeg zorg voor zijn begrafenis. In een zee van rode vlaggen met open rijtuigen vol kransen en bloemen trok de begrafenisstoet langs de Amstel, waar duizenden hem een laatste groet brachten.
* Hilversum 7 december 1907 - † Amsterdam 26 augustus 1972
Na een korte kantoorloopbaan leidde Gans een avontuurlijk bohémienbestaan in Parijs. Zijn afkeer van de samenleving deed hem een toevlucht zoeken tot het marxisme en als marxist nam hij in 1932 deel aan de strijd tegen het nazisme. Zijn Berlijns dagboek publiceerde hij in 1948.
Na verschillende pogingen om een tijdschrift van de grond te krijgen, werd hij in 1951 medewerker bij de Haagse Post. Vanaf 1955 werkte hij als columnist voor De Telegraaf.
Na een hartaanval kreeg Gans, uit bewondering, een legaat van twaalfduizend gulden. Het geld zou hij er in korte tijd doorheen hebben gedraaid in de kroeg. Korte tijd later werd een tweede hartaanval hem fataal.
In de bundel Tusschen oude en nieuwe fascisten beschreef Gans wat op zijn grafsteen zou moeten komen te staan:
'Hier ligt de booze Gans
Soms was hij wel iets mans
Met Bols en met Stendhal
Vond men hem wel eens mal
Bij 't allernaaste gezeur
Verloor hij nooit zijn humeur
Als was hij geen arrivist
Hij ligt in zijn eigen kist'
De Telegraaf betaalde zijn kist en zijn begrafenis, aangezien Gans niet verzekerd was en geen geld had nagelaten (graf N-III-146).