Eerder al deden Henk Hin en Beerend Wietsma verslag van hun zoektocht naar oude graven en grafmonumenten op de kerkhoven in Heemskerk, gelegen rond de Dorpskerk en de Laurentiuskerk. In dit artikel nemen ze de gemeentelijke begraafplaats 'Eikenhof', gelegen aan de Marquettelaan, onder de loep.
Aan de westkant van Amsterdam verschenen in de negentiende eeuw een flink aantal begraafplaatsen en sommige verdwenen juist. Zo werd in 1845 binnen de stadsgrenzen de katholieke begraafplaats bij De Liefde aangelegd en in 1860 werd de Westerbegraafplaats geopend. Het aloude Karthuizerkerkhof en de begraafplaatsen op de bolwerken werden in diezelfde eeuw gesloten en ontruimd. Een van de nieuwe begraafplaatsen was Vredehof.
Aan de noordkant van de Kerk aan Zee in Muiderberg ligt al honderden jaren een mysterieuze grafsteen. Een aangespoelde Poolse zeeman zou er begraven zijn, zo gaat het verhaal. Maar er doen over dat graf zoveel verhalen de ronde…
Heidense kerkhofjes of begraafplaatsen zijn geen vreemd begrip in Nederland en Vlaanderen. Het betreft vaak plaatsen waaraan een oud verhaal hangt, waar of niet waar. Zo’n plekje met een oud verhaal ligt ook in het West-Friese dorpje Westwoud. Ooit stond hier een forse kerk, nu rest alleen het kerkhof.
Over namen van begraafplaatsen valt veel te zeggen. Vaak zijn ze genoemd naar een heilige, de straat waar ze aan liggen of is de naam een uitdrukking van de verwachting die voor de plek geldt: Rusthof, Ter Navolging zijn daar voorbeelden van. Maar de naam ‘Huis te Vraag’ is toch wel een vreemde eend in deze bijt.
In de zomer van 2007 maakte Johan Oosterbaan (ex-werknemer en kenner van de Willibrordusstichting bij uitstek) een inventarisatie van de begraafplaats van de Willibrordusstichting in Heiloo. Deze inventarisatie is met zijn instemming tot een leesbaar geheel bewerkt, zonder de inhoud van de oorspronkelijke tekst geweld aan te doen. De begraafplaats van de Willibrordusstichting kan worden beschouwd als een van die plekken van Heiloo die veel mensen niet kennen.
De locaties waar de stad Purmerend zijn doden heeft begraven zijn in grote mate bepaald door de geschiedenis van de religie in Purmerend. Het begraven van de doden maakt in elke religie deel uit van de rituelen. De geschiedenis van het begraven in Purmerend gaat terug naar het midden van de veertiende eeuw.
In het artikel over de oude begraafplaats aan de Ruïnelaan in het Noord-Hollandse Bergen kwam de voorganger van die dodenakker al even aan bod: het oude kerkhof bij de Ruïnekerk. Over kerk en kerkhof is echter veel meer te vertellen dan wat daar in de inleiding wordt verteld.
Het zou mooi zijn geweest als Amsterdam naast de Ooster en de Noorder ook nog een echte Wester- en Zuiderbegraafplaats zou kennen. De Westerbegraafplaats bestaat echter al heel lang niet meer en een Zuiderbegraafplaats heeft Amsterdam nooit gekend, als we tenminste het kerkhof bij de Zuiderkerk buiten beschouwing laten. Amsterdam moet het daarom doen met de Nieuwe Ooster en de Noorder.
ROUTE 2
Deze route vormt een vervolg op de eerste route die vooral langs verdwenen begraafplaatsen in het westen van Amsterdam gaat. Deze tweede route kan ook geheel los van de eerste worden gevolgd.