Hindrik Tiemens Dolfijn
* 22-10-1788 † 29-09-1870
Op de achterzijde van de stèle van Hendrik T. Dolfijn, rustend landbouwer te Thesinge, lezen we:
INDIEN WIJ NA EEN
WERKZAAM LEVEN
VAN HIER GAAN NAAR
DE EEUWIGHEID,
DAN MOGE BLIJKEN
DAT ONS STREVEN
ONS WERKEN WAS
TOT ZALIGHEID!
DAT GEVE GOD ONS
UIT GENA,
WANNEER WIJ STER-
VEN VROEG OF SPA!
In Thesinge stond ooit het klooster Germania, waarin men leefde naar de regels van Sint Benedictus. Ora et labora, bid en werk. Wat rest van het oude kloostercomplex is een zaalkerkje met halfronde koorafsluiting. Vele jaren in gebruik bij de hervormde gemeente van Thesinge, nu eigendom van de Stichting Oude Groninger Kerken.
Grafdicht
Op het kerkhof sta ik stil bij de stèles, vaak voorzien van grafdichten. Grafdichten, die stemmen tot nadenken én me meevoeren naar vroegere tijden, zoals ook dit grafdicht, wanneer het spreekt van werken tot zaligheid. Ooit stond heel het leven hier in het teken van de eeuwigheid en het pad ernaartoe. In gedachten zie ik de kloosterlingen over hun kloosterhabijt het koorhabijt aan doen. Achter elkaar, stilzwijgend in hun gang langs de muren van de kloostergang naar de kloosterkerk om hun plaatsen in te nemen op het koor. Om daar het Te Deum te laten opstijgen tot voorbij de gewelven van het kerkgebouw.
Stèle voor Hindrik T. Dolfijn
Het grafdicht heeft het over de eeuwigheid en het pad ernaartoe. Misschien zijn sommigen wel huiverig met betrekking tot het werken tot zaligheid. Met name protestanten. Die hebben het niet zo op werken om de hemel te verdienen. Hindrik Dolfijn wás protestant. In 1788 werd hij gedoopt in dit kerkje van de hervormde gemeente Thesinge. De dichter van het grafdicht, die het in de laatste regels over gena (= genade) heeft, dat hij betrekt op de zaligheid, die God geeft, weet dat geloof en werken bijbels gezien een eenheid vormen. Zo wil hij ons laten zien hoe Hendrik Dolfijn in het leven stond, bid en werk.
In gedachten ben ik dan weer even terug in die oude tijden, toen deze kerk nog onderdeel was van het klooster. De kloosterlingen verlaten de dienst, ontdoen zich van het koorhabijt en nemen weer ter hand wat zij even moesten laten liggen, maar dat niet minder belangrijk was. Het is immers bid én werk! Of dat nu de dagelijkse huishoudelijke bezigheden waren, het werk in de landontginning of op het schrijfatelier aan een fraai geïllustreerd gebedenboek, een brevier. Het was alles tot Gods eer. Te Deum laudamus, U, God, U loven wij. De echo klinkt na op dit kerkhof van Thesinge.
