Grafdicht op de zerk van Kornelia Bleeker (1895-1922)
Aan de zuidzijde op het kerkhof van de Mariakerk in Oosterwijtwerd bevindt zich een aantal zerken die rijk versierd zijn met symbolen en grafdichten. Zoals de zerk met het grafdicht voor molenaarsdochter Kornelia Bleeker. Zij werd geboren op 10 april 1895 en overleed op 3 maart 1922, bijna 27 jaar oud. Het grafdicht op haar zerk luidt:
Hier ligt het lichaam in een huis,
Ontslagen van ellende en kruis.
Totdat het God opwekken zal
Met Engelenbazuingeschal.
Het graf of misschien wel de kist, waarin zij begraven is, wordt hier een huis genoemd. Met haar overlijden is Kornelia verlost van ellende en kruis, zoals het in het grafdicht wordt aangegeven. Dat zal niet alleen slaan op de vroege dood van haar broer en het heengaan van haar vader voordat zij overleed, er zal ook ander lijden in haar leven geweest zijn. Mogelijk een langdurige ziekte. De derde en vierde regel getuigen van het vaste vertrouwen dat het met de dood niet uit is. In het grafdicht wordt met deze woorden verwezen naar de eindtijd, naar het moment van de wederkomst van Christus. Daarvan lezen we in het evangelie naar Mattheüs, hoofdstuk 24. Over het bazuingeschal van de engelen lezen we in de verzen 30 en 31 van dat hoofdstuk: “ En dan zal aan de hemel het teken van de Zoon des mensen verschijnen; en dan zullen alle stammen van de aarde rouw bedrijven en zij zullen de Zoon des mensen zien als Hij op de wolken van de hemel komt met grote kracht en heerlijkheid. En Hij zal Zijn engelen uitzenden onder luid bazuingeschal, en zij zullen Zijn uitverkorenen bijeenbrengen uit de vier windstreken, van het ene uiterste van de hemelen tot het andere uiterste ervan.” Ook de eerste brief van Paulus aan de Korinthiërs hoofdstuk 15, waar het gaat over de opstanding van Christus en de opstanding van de doden, zal ten grondslag hebben gelegen aan het laatste deel van het grafdicht.
Kornelia heeft, gezien de grafzerken, behoord tot een gezin van enig aanzien en welstand in het dorp Oosterwijtwerd. Vader Tjark Bleeker was de molenaar en vervulde in het dorp een belangrijke functie. Hij was immers de spil in de voedselvoorziening. De molen van Bleeker is er niet meer. Hij werd door brand verwoest. De herinnering aan de molen en de molenaar vormen alleen nog de zerken op het kerkhof van Oosterwijtwerd. Een drietal van de zerken zijn voorzien van een grafdicht. Zoals dat van zoon Jacob. Wanneer hij overlijdt op 13 augustus 1915, 27 jaar oud, laten de ouders op de zerk een grafdicht plaatsen dat we ook elders wel tegenkomen:
Rust zacht geliefde doode,
Rust zacht in ’t koude graf.
Ook ons komt ooit de bode,
Die U deez’ sluimering gaf.
Twee jaar later overlijdt op 17 oktober 1917 vader Tjark Bleeker, echtgenoot van Fenna de Boer. Hij is dan 68 jaar oud. Het grafdicht op zijn zerk komen we ook elders tegen:
Rust hier geliefde,
In het stille graf.
Uw taak is hier gedaan.
Hij, die U eenmaal ’t leven gaf,
Wenkt U en gij moest gaan.
De zerk van moeder Fenna Bleeker-de Boer, die op 3 januari 1944 overleed, bijna 89 jaar oud, werd niet voorzien van een grafdicht.
