Dat lijkenhuisjes naast hun funeraire functie vaak nog andere functies kregen zal duidelijk zijn. In de meeste gevallen werden lijkenhuisjes ook gebruikt als opslagruimte voor de doodgraver, de baar of de tuinman. Combinaties van functies komen ook in het bouwplan voor, zoals een lijkenhuisje dat onder een dak gebracht wordt met een aula, poortgebouw of woning. Op katholieke begraafplaatsen komt daar nog een functie bij: die van kapel.
Op de rooms-katholieke Laurentius-begraafplaats van Spaubeek staat zo'n kapel annex lijkenhuisje. Aan de voorzijde oogt het gebouwtje, geplaatst in de hoofdas van de begraafplaats, als een grote kapel. Deze voorzijde blijkt echter een façade. Aan de achterzijde blijkt het bakstenen gebouwtje te bestaan uit een laag deel op een rechthoekige plattegrond, afgedekt met een zadeldak. Het gebouwtje werd waarschijnlijk voor 1921 gebouwd op de enkele jaren eerder aangelegde begraafplaats. Een plaquette aan de rechterzijde van de voorgevel geeft aan dat de kapel is opgericht ter gedachtenis aan de in 1921 overleden pastoor J.H. van Kan.
In de voorgevel is een rondboogopening opgenomen met ondiepe nis waarin zich een calvariegroep bevindt. De voorgevel steekt aan alle zijden uit ten opzichte van het lijkenhuisje dat het eigenlijke gebouw vormt. In de voorgevel zijn de aanzet- en sluitstenen uitgevoerd in mergelsteen, zo ook bij de smalle rondboogvensters die aan weerszijden van de nis zijn geplaatst. In de met mergel afgedekte topgevel is nog een roosmotief opgenomen. Op de top is een bol met open kruis geplaatst.
De gevels van het eigenlijke lijkenhuisje ogen sober. In de rechterzijgevel is een rechtgesloten deur aangebracht met in de achtergevel nog twee kleine rechthoekige muuropeningen. Het gebouwtje maakt een goed onderhouden indruk op de verder eenvoudige, maar eveneens goed verzorgde begraafplaats.
Dit artikel verscheen in de nieuwsbrief van december 2007
