Prentbriefkaarten bieden een blik op het verleden. Soms vertellen ze iets over de ontstaansgeschiedenis van een plaats, in andere gevallen laten ze zien wat op het moment van uitgave speelde. Onderstaande prentbriefkaart van het gerestaureerde graf van Lodewijk XVII in Delft is zo'n kaart. Maar wacht, Lodewijk de XVII in Delft? Klopt dat wel?
Op 10 augustus 1789 bestormde het Franse volk het paleis van de Franse koning Lodewijk XVI. Deze probeerde nog te vluchten, maar werd met zijn vrouw Marie-Antoinette en hun kinderen vastgezet. De monarchie werd afgeschaft en op 21 januari 1793 werden de koning en zijn vrouw onthoofd. Frankrijk was een republiek geworden, hoewel het zoontje van Lodewijk door velen gezien werd als de wettige koning. De jonge Lodewijk werd onder de hoede geplaatst van het Parijse gemeenteraadslid Simon die de jongen een revolutionaire opvoeding gaf. Ruim twee jaar later overleed de jongen echter aan tuberculose. Het meest waarschijnlijk is dat de jongen begraven is in een massagraf, maar dit is nooit onderzocht en het bewuste graf is intussen geruimd.
Maar nog tijdens zijn leven waren er geruchten dat de jongen was ontsnapt en na zijn dood namen de speculaties toe. Tientallen Lodewijken claimden de echte dauphin of troonopvolger te zijn. Eén van hen was de Pruisische klokkenmaker Karl Wilhelm Naundorff. Toen hij in het nauw kwam tijdens een rechtszaak voor valsemunterij, verklaarde hij een Franse prins te zijn. Enkele jaren later vestigde hij zich in Frankrijk, maar werd daar een jaar later, in 1836 uitgezet. Hij verhuisde met zijn gezin naar Engeland en daar onderhield hij zich met onderzoek naar springstoffen en oorlogstuig. In 1845 was hij op doorreis in Nederland, waar hij met dank aan koning WIllem II een baan kreeg aangeboden als directeur van het Pyrotechnisch Atelier in Delft. Kort daarop overleed hij echter.
Naundorff werd begraven op de algemene begraafplaats Haagpoort in Delft. Op zijn grafsteen 'Ice repose LOUIS XVII' (Hier rust Lodewijk XVII). Altijd zijn er twijfels geweest aan de claim van Naundorff, maar eind twintigste eeuw liet de Nederlandse historicus Petrie DNA-onderzoek uitvoeren en werd bevestigd dat Naundorff een oplichter was geweest. Dit onderzoek wordt - uiteraard - door zijn nabestaanden in twijfel getrokken.
