Anno 2009 zijn crematie en begraven wettelijk gelijk aan elkaar. Het aantal mensen dat zich laat cremeren in plaats van begraven is ongeveer gelijk. Hoe anders was dat in het begin van de twintigste eeuw. Weliswaar was in 1874 'De Vereeniging tot invoering der Lijkverbranding in Nederland' - later de Koninklijke Vereniging voor Facultatieve Crematie - opgericht, maar in Nederland was crematie nog niet mogelijk. Pas in 1913 werd in het Noord-Hollandse Velsen het eerste crematorium van Nederland gebouwd. Op 1 april 1914 vond er de eerste crematie plaats. In de eerste jaren na de ingebruikname deed de vereniging veel moeite om crematie onder de aandacht te brengen als alternatief voor het begraven. Hele reeksen prentbriefkaarten verschenen met daarop heel verschillende afbeeldingen van het crematorium. Alles om duidelijk te maar dat er niets geheimzinnigs was aan een crematie.
Hier ziet u hoe een kist klaar staat om in de oven geschoven te worden. Linksboven zakte de kist vanuit de aula naar beneden. De kist werd op de kar geladen, waarna deze via de rails en de draaischijf (duidelijk zichtbaar onder de kar) in de oven geplaatst kon worden. Rechtsvoor is heel duidelijk de buitenbekisting te zien. Deze kist werd gebruikt als omhulsel voor de daadwerkelijke grafkist, welke vaak gemaakt was van een goedkoper houtsoort. De buitenkist, gemaakt van duurder hout, kon hierdoor herhaaldelijk worden gebruikt.
Dit artikel verscheen eerder in de nieuwsbrief van februari 2009
