De monumentale Domkerk in Utrecht kent een rijke funeraire geschiedenis, waar in het verleden tal van graftombes de kerk gesierd moeten hebben. De meeste van deze tombes zijn verdwenen, ondermeer doordat in 1674 het middenschip van de kerk door een zware storm instortte en de daar aanwezige grafmomenten alle werden vernield. Toch zijn er nog fraaie grafmonumenten te vinden in de Domkerk, waaronder het oudste bewaarde grafmonument van de Domkerk, nl. die van Guy van Avesnes. Andere grafmonumenten zijn ook bewaard gebleven, maar zijn helaas aan het oog van de bezoeker onttrokken. Zo ook het grafmonument van gravin Anna Elisabeth van Solms. Het stamt uit 1706. Het werd in 1795 bij een beeldenstorm vernield, maar men heeft het weten te reconstrueren op basis van een tekening en een gravure. De oorspronkelijke beelden van vier engelfiguren ontbreken echter. Het grafmonument staat overigens ook niet meer op de oorspronkelijke locatie. Tot 1847 stond het tegen de zuidmuur van de meest westelijke schipkapel, de kapel van Zoudenbach, totdat in dat jaar de kapel werd afgebroken. Het grafmonument werd vervolgens overgebracht naar de meest oostelijke kapel van de kooromgang. Zoals hier te zien op deze vooroorlogse prentbriefkaart.
Bij de laatste restauratie werd het grafmonument verplaatst naar de tweede schipkapel, oorspronkelijk de grafkapel van Domdeken Ludolf van den Veen. Later het eigendom van de familie Ploos van Amstel. Helaas is tegenwoordig het grafmonument volledig aan het zicht onttrokken.
Dit artikel verscheen eerder in de nieuwsbrief van januari 2008
