Symboliek

De handen van een Cohen, een priester, werden zo gehouden bij het uitspreken van de priesterzegen in de synagoge.

In het westen symboliseert het hart voornamelijk de religieuze- en wereldlijke liefde, denk aan een hart met doornen of een valentijnshart.

Symbool van trouw, waakzaamheid en huiselijkheid. Meestal ligt de hond aan de voeten van de dode, soms ziet men een staande hond.

Zijn wintergroene bladeren en rode bessen verwijzen naar het eeuwig leven en de vooruitziendheid. Voor de christenen suggereren de stekelige bladeren het lijden van Christus en verwijzen zij naar de doornenkroon.

De naam Jezus Christus: in het Grieks vormen de I en de C de eerste en laatste letter van 'Jezus', de X en de C van 'Christus'.

Zijn de eerste drie letters van de Griekse vorm van Jezus. In Hoc Salus betekent: hierin ligt de zaligheid. In Hoc Signo (vinces): in dit teken zult gij overwinnen. Toen keizer Constantijn dit laatste teken in een visioen zag en hierin gelovende de strijd inging en won ging hij over op het Christendom.

Staat voor 'Iesus Nazarénus Rex Iudaeórum' (Jezus van Nazareth, koning der Joden). Deze letters hangen meestal boven een crucifux.

Symbool van licht, dat de goddelijke harmonie weerspiegelt. Symbool van Christus als het licht van de wereld (Johannes 8:12)

De (waterschenkende) kan en schaal van de Leviet, de tempeldienaar, die deze hanteert bij de rituele handwassing van een Cohen, priester, voorafgaand aan de Kohaniem-zegenspreuk.

Het Keltisch of Iers Kruis is een samenvoeging van het Zonnewiel; een kruis met vier gelijke armen, en het Levenswiel. Het is tevens een versmelting met het vrouwelijke (cirkel) en het mannelijke (kruis). Het symbool zou zijn oorsprong hebben in India waar het symbool staat voor seksuele energie tussen man en vrouw.

De Keter Tora (de kroon van de Tora), symbool van een rabbijn.

Het gebruik hiervan is terug te voeren tot de Eerste Wereldoorlog, waar de bloedrode klaprozen groeiden op de gebombardeerde slagvelden en de eindeloze hoeveelheid vers gedolven graven. In de Gemenebestlanden worden de klaprozen (poppies in het Engels) gedragen in de periode voor 11 november, Remembrance Day.

Symbool van de Heilige Drie-eenheid: de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Doordat klaver vroeger werd gebruikt als grafbeplanting - wellicht een verwijzing naar het nieuwe leven na de opstanding - kon het klaverblad ook symbool van afscheid worden, vaak in combinatie met rozen (symbool van liefde) en viooltjes (met de violette boetekleur).

Al in de oudheid was de klimop als groenblijvende plant het zinnebeeld van het eeuwige leven. Maar ook van trouw, gehechtheid, vaderlandsliefde en volharding van het verlangen. Dit doordat de plant zicht strak en stevig hecht aan een muur, boom of grafmonument.

Met koren wordt over het algemeen het graan bedoeld dat voor voedsel wordt verbouwd, meestal tarwe, rogge of gerst. Met de halm van het graan wordt de korenaar, met de bloeiwijze aren, aangeduid.
Al in een ver verleden was koren een symbool van de hoop op een leven na de dood.